در گذشته مجتهدان روی منبر می‌رفتند اما امروز…/ توصیه آیت‌الله بهجت برای محتوای سخنرانی:
آقا! ببینید تعارف نداریم، کفگیر ما دارد یواش یواش به ته دیگ می‌رسد، در گذشته مجتهدان روی منبر می‌‌‌‌روند، اما امروز …
آیت‌الله بهجت رحمت‌ الله علیه درباره محتوای سخنرانی در جلسات عزاداری اشاره داشتند که منبری‌ها از نهج‌البلاغه بگویند، بنده دیدم که ایشان درست می‌گویند، ولی اگر بخواهیم نهج‌البلاغه را برای مردم شرح بدهیم،
شاید همه مردم متوجه نکات و ظرایف آن نشوند و باید بر اساس عقول مردم با آن‌ها سخن گفت، سخنرانان می‌توانند یک جمله از نهج‌البلاغه، مقداری از قرآن کریم یا فرازهایی از دعای عرفه را محور صحبت‌های خود قرار دهند، در کنار این موارد روضه‌ای هم باشد، یعنی صحبت خشک تنها نباشد.
سخن باید زیبا باشد نه خشک، تعارف که ندارد!
توجه داشته باشیم که اگر کلام به زیبایی بالا بیاید و گفته شود، چه مقدار می‌تواند جذاب باشد،
پس اگر سخنران بخواهد حقایق عالم را سخت و عاری از هر گونه استعاره‌های ظاهری و معنوی مطرح کند، این نمی‌شود، نگاه کنید قرآن مجید تعابیر را به بهترین شکل و قالب‌ بیان کرده است، اگر قرآن به این زیبایی نبود، آیا می‌توانست قلوب را تسخیر کند، با اینکه عرب‌ها اهل شعر و شاعری بودند و در این رابطه از تخصص بالایی هم برخوردار بودند و از شعر گفتن هم لذت می‌بردند،
وقتی قرآن به میان آن‌ها آمد، شعر در سایه قرار گرفت و این نشان از ایجاز معنایی قرآن دارد،
بنابراین باید به تبعیت از قرآن و نهج‌البلاغه با مردم سخن بگوییم و توجه داشته باشیم که سخنانمان زیبایی داشته باشد و خشک نباشد، تعارف که ندارد!
توصیه‌های استاد فاطمی‌نیا برای منبری‌ها/ غفلتی که درباره خوراک معنوی هیئات می‌شود:
در یک جمع‌بندی برای اهل منبر عرض کنم که دعای عرفه- یک عمر مطلب از دعای عرفه بگویند باز تمام نمی‌شود-
قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه را ملاک قرار دهند.
این تجربه کسی است که 50 سال منبر رفته است،
در ایام محرم شرح دعای عرفه 10 روز از رادیو معارف پخش شد، بعد از این مدت رادیو با من تماس گرفت که مردم خواستار پخش دوباره این برنامه شده‌اند، ما هم دوباره مطالعه کردیم و شرح دعای عرفه دو ماه تمام روی آنتن رفت،
این را گفتم برای اینکه بگویم مردم ما چقدر تشنه معارف هستند،
همان گونه که ثامن الحجج امام رضا(ع) می‌فرماید: «فَإِنَّ النَّاسَ لَو عَلِمُوا مَحَاسِنَ کَلَامِنَا لَاتَّبِعُونَا»،
اگر مردم زیبایی‌های سخنان ما را می‌شناختند، بی‌شک از ما پیروی می‌کردند،
حال در برخی از مجالس آش، شله‌زرد، شربت و پلو می‌دهند کار درستی هم هست خدا هم قبول کند،
اما می‌خواهم بگویم علاوه بر این‌ها باید به فکر معرفت و آگاهی مردم هم بود.
در بعضی‌ از هیئات حرکات خارج از عرف عزاداری انجام می‌دهند :
در مجلسی بود که جوانان زیادی که تعدادشان به چند هزار نفر می‌رسید،حضور داشتم
من آنجا سخنران نبودم، ولی به صاحب مجلس گفتم که باید برای آن‌ها خوراک معنوی تهیه کنید، چرا که این‌ها محتوا می‌خواهند.
البته این را بگویم امان از دست برخی مداحان که مراعات نمی‌کنند!
مداح نباید با فعل و حرکتش خدایی نکرده شأن اهل بیت(ع) را پایین بیاورد، بنده با این مخالف هستم، اینکه مداح می‌خواهند مردم گریه ‌کنند، واقعاً خوب است، ولی اخیراً چند تا فیلم به من نشان دادند که در بعضی‌ از هیئت‌ها حرکات خارج از عرف عزاداری انجام می‌دهند.
سخنران نباید برای اینکه مردم را به گریه وا دارند، دست و پا بزنند/ گریه دست خداست:
حال این سخنران این کلمه را افراط و ضد اعتدال معنی کرده بود!
واقعاً بعضی‌ها در لغت لَنگ هستند یا یک روز آقایی در منبر که جمعیت زیادی نشسته بودند، آیه قرآن را غلط خواند و غلط معنا کرد و بعد پایین آمد، به او گفتم: چرا این طوری گفتی! گفت: درست می‌گویید اشتباه معنی کردم،‌ خدا پدرش را بیامرزد که گفت راست می‌گویی!
باز تأکید می‌کنم مداح یا سخنران نباید برای اینکه مردم را به گریه وا دارند،
دست و پا بزنند و از هر کجا مایه بگذارند،
در حالی که گریه دست خداست!
خلاصه عرایضم این است که سخنرانان مطالب را کوتاه بگویند، اطاله نکنند تا مردم از جلسات سخنرانی زده شوند.

…………………………………………………………………..

گروه فرهنگی وب سایت بزرگ شبهاے تنهایے
shabhayetanhayi.ir

صفحات: 1· 2