ملا صدرا دوره ای از عمر خود را در شهر کهک در نزدیکی قم به سر برده است و کتاب مشهور او یعنی اسفار در زمان اقامت او در کهک نوشته شده است. یک بار که درباره مساله ای مشکل از مسائل مهم فلسفه که تا آن روزگار برای فلاسفه حلّ نشده بود بسیار فکر کرده و برای حلّ آن با مشکل روبرو شده و به بن بست می رسد؛برای زیارت حضرت معصومه ^{(سلام الله علیها)} به قم می آید و برای زیارت حرم مطهّر حضرت معصومه^{(سلام الله علیها)} مشرّف می شود. در ضمن توسّل به کریمه اهل بیت^{(سلام الله علیها)}، حلّ آن مشکل علمی را از حضرت درخواست می کند.
با امید به لطف بانو به کهک باز می گردد. در کهک یک بار دیگر مساله بسیار مشکل«اتّحاد عاقل و معقول» را مرور می کند و از عنایت حضرت معصومه^{(سلام الله علیها)} مشکلش حلّ می شود و به تحلیل دقیق آن موضوع فلسفی دست می یابد.
ملا صدرا برای قدر شناسی از کریمه اهل بیت^{(سلام الله علیها)} در کتابش این عبارت را نوشت:«کنت حین نسوید هذا المقام بکهک من قری قم، فجئت الی قم زائراً لبنت موسی بن جعفر(علیهم السلام) مستمداً منها و کان یوم الجمعه فانکشف لی هذا الامر»؛ یعنی هنگام نوشتن این بحث من در روستای کهک قم بودم. از آنجا رهسپار قم شدم، به زیارت دختر موسی بن جعفر^{(سلام الله علیها)} مشرّف گردیدم و از آن حضرت در حلّ این مساله یاری جستم. به برکت آن بانو، در روز جمعه این مطلب بر من کشف گردید.
(پرتوی از روی دوست، ص59و60)
منبع:کتاب«کراماتی از کریمه اهل بیت(ع)، نوشته: علیرضا سبحانی نسب»

صفحات: 1· 2