امام علی(علیه السلام):

سزاوار است برای حاکم یک منطقه که به سه خصلت عمل نماید:
1- در حال خشم عقوبت را به تاخیر بیاندازد.
2- در هنگامی که می خواهد رأی و دستوری صادر کند تأمل و درنگ نماید(تا به همه جوانب کار آگاهی یابد) .
3- شتاب کند در پاداش دادن به شخص نیکوکار، زیرا که اگر عقوبت را به تأخیر بیاندازد،مجال عفو و گذشت هست و (اگر) در پاداش (دادن به شخص نیکوکار) شتاب شود باعث اطاعت و فرمانبرداری مردم خواهد شد، و صبر و تأمل نمودن (در کارها) موجب باز شدن فکر و حصول عاقبتی پسندیده و آشکار شدن نظر درست است.
شرح ابن ابی الحدید،ج20،ص269
برگرفته از کتاب: احادیث الطلاب/ مولف:شاکر برخوردار فرید

از امام رضا^{(علیه السلام)} روایت شده است:
اصول کنترل نفس هفت چیز است:
کوشش، ترس، تحمل اذیت، تحمل مشکلات، به دنبال صداقت بودن، اخلاص و خارج کردن نفس از کارهایی که دوست دارد، تمرین دادن نفس به فقر
مواعظ العددیه،ج2،ص352،حدیث3781

امام رضا^{(علیه السلام)} فرمودند:
کسی که مرا در غربت زیارت کند روز قیامت در سه جا به کمک او خواهم آمد:
1- زمانی که نامه های عمل را به دست چپ یا راست افراد می دهند.
2- هنگام عبور از صراط
3- هنگام سنجش اعمال
الخصال،ص168،ح220
برگرفته از کتاب: مواعظ العددیّه،نوشته:آیت الله علی مشکینی^{(قدس سره)}

قال الصادق(علیه السلام):
لا یَستَغنى أَهلُ کُلِّ بَلَدٍ عَن ثَلاثَهٍ یُفزَعُ إِلَیهِم فى أَمرِ دُنیاهُم وَ آخِرَتِهِم،
فَإِن عَدِموا ذلِکَ کانوا هَمَجا:
فَقیهٌ عالِمٌ وَرِعٌ و َأَمیرٌ خَیِّرٌ مُطاعٌ و َطَبیبٌ بَصیرٌ ثِقَهٌ؛
هیچ شهری از سه گروه بی نیاز نیست، و برای تنظیم دنیا و آخرت خود باید از آنان یاری بخواهند
و اگر آنان را نداشته باشند مردمی پست و بی مقدار خواهند بود:
1- فقیهی که عالم و با تقوی باشد.
2- فرمانروائی که نیکو کار و مورد اطاعت باشد.
3- طبیب و دکتری که متخصص و مورد اطمینان باشد.
اعیان الشیعه ج1 ص670 / تحف العقول ص514

امام صادق(علیه السلام) فرمود:
«اِنَّ لَعَلی قُم مَلَکاً یُرَفرِفُ بِجَناحَیهِ، لَا یُریدُها جَبَّارٌ بِسُوءٍ اِلَّا أَذابَهُ کَذَوبِ المِلحِ فیِ الماءِ».
«فرشته ای موکّل بر قم است که بال های خود را بر فراز آن می گستراند.
هیچ ستمگری اراده ستم به قم نمی کند جز این که خداوند او را ذوب می کند
همانند ذوب شدن نمک در آب».
تاریخ قم،ص98؛بحارالانوار،ج60،ص217
برگرفته از: کتاب «فاطمه معصومه (سلام الله علیها) مهمان هفده روزه» نوشته:فرید مسعودی

امام جعفر صادق ^{(علیه السلام)} :
شرف المؤمن قیام اللیل و عزه استغناؤه عن الناس .
شرافت مؤمن به شب زنده داری و عزتش به بی نیازی از مردم است .
اصول کافی ، ج 3 ، ص 218

مَنْ أَرَادَ مِنْکُمْ أَنْ یَعْلَمَ کَیْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَ اللَّهِ

فَلْیَنْظُرْ کَیْفَ مَنْزِلَةُ اللَّهِ مِنْهُ عِنْدَ الذُّنُوبِ

امیرالمؤمنین علی علیه السلام

هر کس که دوست دارد بداند نزد خداوند چه موقعیت و منزلتی دارد

نگاه کند و بنگرد که منزلت و جایگاه خدا نزد او هنگام گناهان چیست و چگونه است!

بحار الانوار، ج7 6، ص18  /به نقل از چهل حدیث نشانه ها  تدوین: جواد محدثی

امام جواد علیه السلام

مَنِ اسْتَحْسَنَ قَبيحا كانَ شَريكا فيهِ.

هر كه كار زشتى را تحسين و تأييد كند، در عِقاب آن شريك مى باشد.

حضرت فاطمه زهرا علیها سلام

سَأَلْتُ أَبى رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله وسلم) لِمَنْ تَهاوَنَ بِصَلاتِهِ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ.

قال(صلى الله علیه وآله وسلم): مَنْ تَهاوَنَ بِصَلاتِهِ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ إِبْتَلاهُ اللّهُ بِخَمْسَ عَشَرَةَ خَصْلَةً:

یرْفَعُ اللّهُ الْبَرَكَةَ مِنْ عُمْرِهِ، وَ یرْفَعُ اللّهُ الْبَرَكَةَ مِنْ رِزْقِهِ، وَ یمْحُوا اللّهُ عَزَّوَجَلَّ سیماءَ الصّالِحینَ مِنْ وَجْهِهِ،

وَكُلُّ عَمَل یعْمَلُهُ لا یوجَرُ عَلَیهِ، وَ لا یرْتَفِعُ دُعاؤُهُ إِلىَ السَّماءِ، وَ لَیسَ لَهُ حَظٌّ فى دُعاءِ الصّالِحینَ،

وَ أَنّهُ یمُوتُ ذَلیلاً، وَ یمُوتُ جائِعًا، وَ یمُوتُ عَطْشانًا، فَلَوْ سُقِىَ مِنْ أَنْهارِ الدُّنْیا لَمْ یرْوَ عَطَشُهُ،

وَ یوَكِّلُ اللّهُ مَلَكًا یزْعَجُهُ فى قَبْرِهِ، وَ یضیقُ عَلَیهِ قَبْرُهُ وَ تَكُونُ الظُّلْمَةُ فى قَبْرِهِ،

وَ یوَكِّلُ اللّهُ بِهِ مَلَكًا یسْحَبُهُ عَلى وَجْهِهِ، وَ الْخَلائِقُ ینْظُرُونَ إِلَیهِ،

وَ یحاسَبُ حِسابًا شَدیدًا، وَ لا ینْظُرُ اللّهُ إِلَیهِ وَ لا یزَكّیهِ وَ لَهُ عَذابٌ أَلیمٌ.»

از پدرم رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم)درباره مردان و زنانى كه در نمازشان سستى و سهل انگارى مىكنند، پرسیدم. آن حضرت فرمودند:
هر زن و مردى كه در امر نماز، سستى و سهل انگارى داشته باشد، خداوند او را به پانزده بلا مبتلا مىگرداند:

1ـ خداوند، بركت را از عمرش میگیرد،    2ـ خداوند، بركت را از رزق و روزى اش می گیرد،

3ـ خداوند، سیماى صالحین را از چهره اش محو مىكند،    4ـ هر كارى كه بكند بدون پاداش خواهد ماند،

5ـ دعایش مستجاب نخواهد شد،       6ـ برایش بهره اى از دعاى صالحین نخواهد بود،

7ـ ذلیل خواهد مُرد،                        8 ـ گرسنه جان خواهد داد،

9ـ تشنه كام خواهد مرد، به طورى كه اگر با همه نهرهاى دنیا آبش دهند، تشنگىاش برطرف نخواهد شد،

10ـ خداوند، فرشته اى را برمىگزیند تا او را در قبرش ناآرام سازد،

11ـ قبرش را تنگ گرداند                 ،12ـ قبرش تاریك باشد،

13ـ خداوند فرشته اى را برمیگزیند تا او را به صورتش به زمین كشد، در حالى كه خلایق به او بنگرند،

14ـ به سختى مورد محاسبه قرار گیرد،

15ـ و خداوند به او ننگرد و او را پاكیزه نگرداند و او را عذابى دردناك باشد.

منبع: انتخاب شده از احادیث سایت شهید آوینی

پيامبر اكرم ^{(صلی الله عليه و آله):}

أفضَلُ الإيمانِ أن تَعلَمَ أنَّ اللَّهَ مَعَكَ حَيثُ ما كُنتَ.

برترين [مرتبه] ايمان آن است كه بدانى هركجا باشى خدا با تو است.

نهج الفصاحه ص229

الحِلمُ غِطاءٌ ساتِرٌ و العَقلُ حُسامٌ قاطِعٌ

فَاسْتُرْ خَلَلَ خُلُقِكَ بحِلْمِكَ ، و قاتِلْ هَواكَ بعَقْلِكَ .

ترجمه:بردبارى، پرده اى پوشنده است، و خِرد، شمشيرى بُرنده؛

پس، عيبهاى اخلاقى خود را با بردبارى بپوشان،

و با خِردت، به جنگ با هوى و هوست برخيز .

نهج البلاغة: الحكمة ۴۲۴.

مَنِ اتَّكَلَ على حُسنِ الاختِيارِ مِنَ اللّه ، لَم يَتَمَنَّ أ نّهُ في غَيرِ الحالِ التي اختارَها اللّه ُ لَهُ .
امام حسن عليه السلام : هركه به حُســن انتخاب خداوند تكيه كند ، جز آن وضعى را كه خدا برايش برگزيده است ، آرزوى داشتن وضعى ديگر نكند .
البحار : ۷۸ / ۱۰۶ / ۶

امام صادق علیه السلام :

لَا تَدَعْ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ^{(عليه السلام)} وَ مُرْ أَصْحَابَكَ بِذَلِكَ يَمُدُّ اللَّهُ فِي عُمُرِكَ وَ يَزِيدُ اللَّهُ

فِي رِزْقِكَ وَ يُحْيِيكَ اللَّهُ سَعِيداً وَ لَا تَمُوتُ إِلَّا سَعِيداً [شَهِيداً] وَ يَكْتُبُكَ سَعِيداً.َ

زيارت امام حسين ^{(عليه السلام)} را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن،كه در اين صورت:

1- خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زيادمى كند.

2- زندگى ات را همراه با سعادت مى كند

3- جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند.

كامل الزيارات ص 152

برترين عبادت خواندن قرآن است.

اَفضَلُ العبادةِ قراءَةُ القرآنِ

قال رسول الله صلي الله عليه  آله و سلم

فضائل القرآن/ علي اكبر تلافي / ص 29

چهارخصلتي كه ايمان كامل، بخشودگي گناهان و رضايت خداوند را به ارمغان مي آورد:

قالَ الاْمامُ عَلىّ بنُ الْحسَین، زَیْنُ الْعابدین (عَلَیْهِ السَّلام) : أرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فیهِ كَمُلَ إسْلامُهُ، وَ مَحَصَتْ ذُنُوبُهُ، وَ لَقِیَ رَبَّهُ وَ هُوَ عَنْهُ راض: وِقاءٌ لِلّهِ بِما یَجْعَلُ عَلى نَفْسِهِ لِلنّاس، وَ صِدْقُ لِسانِه مَعَ النّاسِ، وَ الاْسْتحْیاء مِنْ كُلِّ قَبِیح عِنْدَ اللّهِ وَ عِنْدَ النّاسِ، وَ حُسْنُ خُلْقِهِ مَعَ أهْلِهِ.

امام سجاد(علیه اسلام) فرمود: هركس داراى چهار خصلت باشد، ایمانش كامل، گناهانش بخشوده خواهد بود، و در حالتى خداوند را ملاقات مى كند كه از او راضى و خوشنود است:

1 ـ خصلت خودنگهدارى و تقواى الهى به طورى كه بتواند بدون توقّع و چشم داشتى، نسبت به مردم خدمت نماید.

2 ـ راست گوئى و صداقت نسبت به مردم در تمام موارد زندگى.

3 ـ حیا و پاكدامنى نسبت به تمام زشتى هاى شرعى و عرفى.

4 ـ خوش اخلاقى و خوش برخوردى با اهل و عیال خود.

مشكاه الأنوار: ص 172، بحارالأنوار: ج 66، ص 385، ح 48. به نقل از سایت اندیشه قم

قال الرضا علیه السلام: « مَن استَفادَ اخاً فی الله عزّوجلّ اِستفادَ بیتاً فی الجنة »
ترجمه:هرکس برای رضای خداوند عزوجل برای خود برادری انتخاب کند گویا خانه ای در بهشت برای خویش برگزیده است. [۱]
چند نکته در این حدیث قابل توجه است .
1. اسلام دین اجتماعی است ، دین عزلت و گوشه گیری نیست به همین جهت ترغیب میکند که شخص مسلمان دوستان بیشتری داشته باشد .
2. همچنین دستور اسلام به دوست یابی مطلق نیست بلکه مقید است « اخاً فی الله » دوستی در راه خدا ، برای خدا باشد . دوستی که برای خدا نباشد در واقع دوستی نیست بلکه خودخواهی است به همین جهت روز قیامت همه دوستی ها تبدیل به دشمنی می گردد مگر آن دوستی هایی که برای خدا باشد . « یومئذٍ بعضهم لبعض ٍ عدو الاّ المتقین »
3. دوستی برای خدا سبب تکامل معنوی انسان می شود و در واقع یک نوع عبادت است لذا در روایت می فرماید : « استفاد بیتاً فی الجنة »

[۱] ثواب الأعمال، شيخ صدوق، ص۱۵۱

…………………………………………………….

منبع : درس خارج فقه استاد محمدی ری شهری
تاریخ تدریس : 91/10/24

الإمامُ الهاديُّ عليه السلام في جَوابِ ابنِ السِّكِّيتِ عَن عِلّةِ بَعثِ موسى بِالعَصا ويَدِهِ البَيضاءِ وآلَةِ السِّحرِ ، وبَعثِ عيسى بِآلَةِ الطِّبِّ ، وبَعثِ مُحمَّدٍ صلَّى اللّه ُ علَيهِ وآلِهِ وعَلى جَميعِ الأنبِياءِ بِالكَلامِ والخُطَبِ : إنَّ اللّه َ لَمّا بَعَثَ موسى عليه السلام كانَ الغالِبُ عَلى أهلِ عَصرِهِ السِّحرَ ، فأتاهُم مِن عِندِ اللّه بِما لَم يَكُن في وُسعِهِم مِثلُهُ ، وما أبطَلَ بهِ سِحرَهُم ، وأثبَتَ بهِ الحُجَّةَ علَيهِم . وإنَّ اللّه َ بَعَثَ عيسى عليه السلام في وَقتٍ قَد ظَهَرَت فيهِ الزَّماناتُ واحتاجَ النّاسُ إلَى الطِّبِّ ، فأتاهُم مِن عِندِ اللّه بِما لَم يَكُن عِندَهُم مِثلُهُ ، وبِما أحْيا لَهُمُ المَوتى ، وأبرَأ الأكمَهَ والأبرَصَ بِإذنِ اللّه ، وأثبَتَ بهِ الحُجَّةَ علَيهِم . وإنَّ اللّه َ بَعَثَ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله في وَقتٍ كانَ الغالِبُ على أهلِ عَصرِهِ الخُطَبَ والكَلامَ وأظُنُّهُ قالَ : الشِّعرَ فأتاهُم مِن عِندِ اللّه مِن مَواعِظِهِ وحِكَمِهِ ما أبطَلَ بهِ قَولَهُم ، وأثبَتَ بهِ الحُجَّةَ علَيهِم .

امام هادى عليه السلام ـ در پاسخ به پـرسش ابــن سكّيت از علّت فرستادن موسى علیه السلام با عصا و يد بيضا (دست نورانى) و ابزار (ضدّ) جادو و فرستادن عيسى علیه السلام با ابزار طبابت و فرستادن محمّد صلی الله علیه و آله با گفتار و سخن ـ :

هنگامى كه خداوند موسى عليه السلام را فرستاد ، جادوگرى بر مردم عصر او غلبه داشت . پس ، او از طرف خدا ، چيزى براى مردم آورد كه توان انجام چنان كارى را نداشتند و به وسيله آن ، جادوى آنها را باطل ساخت و حجّت را بر آنان ثابت كرد .

عيسى عليه السلام را در زمانى مبعوث كرد كه بيماريهاى مزمن شيوع داشت و مردم نياز به طبابت داشتند . پس ، عيسى از نزد خدا چيزى برايشان آورد كه مانند آن را نداشتند . او به اذن خدا مردگان را زنده كرد و كورِ مادرزاد و پيس را شفا داد و با اين وسيله حجّت را بر آنان ثابت كرد .

و محمّد صلى الله عليه و آله را در زمانى فرستاد كه خطابه و سخنورى ـ به گمانم فرمود : شعر ـ رواج داشت . پس ، آن حضرت از نزد خدا مواعظ و حكمتهايى آورد كه به وسيله آنها گفتار ايشان را باطل كرد و حجّت را بر آنان ثابت نمود .
الكافي : ۱ / ۲۴ / ۲۰

عن الامام علي بن الحسين عليهما السلام في دعائه: سُبْحَانَكَ‏! أَخْشَى‏ خَلْقِكَ‏ لَكَ‏ أَعْلَمُهُمْ بِكَ، وَ أَخْضَعُهُمْ لَكَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِكَ، وَ أَهْوَنُهُمْ عَلَيْكَ مَنْ أَنْتَ تَرْزُقُهُ وَ هُوَ يَعْبُدُ غَيْرَكَ.[۱]
(بار الها!) تو منزهى! در ميان آفريدگانت، بيمناك ترين از تو، داناترين ايشان‏اند به تو، و خاضع‏ترين آنان در برابرت كوشاترين آنهاست در كار طاعت تو، و خوارترين آنها نزد تو، كسى است كه تو او را روزى مى‏دهى، ولى جز تو را میپرستد.
سخن در علم نافع بود ؛ علمي که سبب خشيت مي شود و معيار ارزش يابي انسان مي شود و هر قدري که انسان از اين علم داشته باشد ارزش وجودي اش بيشتر است. لذا امام زين العابدين عليه السلام مي فرمايد: خدايا! هرکس نسبت به تو عالم تر است و معرفتش به تو بيشتر است، خشيتش بيشتر است. اين فرمايش اشاره است به آيه معروف سوره فاطر که بارها بدان اشاره کرده ايم: « إنّما يخشیَ اللهَ من عباده العلماءُ ». هر چه انسان عالم تر ؛ خوف و خشيتش بيشتر است و هرکس که خاضع تر است در برابر تو، عملش به طاعت تو بيشتر است. يعني خشيت بايد در عمل به طاعت، معلوم شود. با طاعت است که معلوم مي شود خشيت هست يا نه. ملاک اصلي عالم بودن عمل به طاعت خداشت ولو کسي سواد خواندن و نوشتن نداشته باشد ولکن طاعتش که بيشتر است، عالم تر است. عالم حقيقي است.
همچنين حضرت مي فرمايند: خدايا خوارترين مخلوقات تو نزد تو کسي است که روزي تو را مي خورد وليکن فرمانبرداري از غير تو مي کند. يعني آن کسي که فرمانبر هواي نفس خود است و خدايش هوي و هوس اوست خوارترين مخلوقات خداوند است.

[۱]. الصحيفة السجادية، دعاي ۵۲(و كان من دعائه عليه السلام في الإلحاح على الله تعالى).

……………………………………………………………..

منبع : درس خارج فقه استاد محمدی ری شهری
تاریخ تدریس : 91/07/30

امام باقر علیه السلام

فَانَّما کانَ شیعةُ علیٍّ یُعرَفونَ

بالورعِ و الاجتهادِ و المُحافظةِ و مُجانبة الضغایِنِ و المحبَّةِ لاولیاءِ اللهِ

به یقین شیعه علی علیه السلام

به ورع و سخت کوشی و سرّ نگهداری و دور بودن از کینه ها و محبت به دوستان خدا

شناخته می شود.

چهل حدیث شیعه/ محمود شریفی/ ص 42

حضرت امام جواد (ع):
سه چیز است كه بنده را به رضوان خدا می رساند :
1 - زیادی استغفار
2 - نرمخویی
3 - صدقه بسیار دادن .
مسند الامام الجواد ، ص 247

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم

وَ امّا علامةُ الشّاکر فَاَربَعةٌ

الشُّکرُ فی النَّعماءِ

و الصَّبرُ فی البلاءِ

و القُنوعُ بِقِسمِ الله

و لا یَحمِدُ و لا یُعُظَّمُ الاّ الله

نشانه شاکر و سپاسگزار چهار چیز است

در نعمت ها شکر می کند

در گرفتاری ها صبر می کند

به قسمت الهی راضی و قانع است

و جز خدا کسی را ستایش و تعظیم نمی کند

بحار الانوار ج 1 ص 120 / به نقل از چهل حدیث نشانه ها/جواد محدثی/ ص 11

امام علی علیه السلام

لا یُکَلِّف اَحَدُکُم اَخاهُ الطّلَبَ اِذا عَرَفَ حاجَتَهُ

وقتی کسی پی برد که دوستش به چیزی نیازمند است

بایدقبل از درخواست نیاز او را برطرف کند

و او را وادار به سوال و درخواست ننماید.

بحارالانوار166/74 ، به نقل از چهل حدیث معاشرت/ محمود شریفی/ ص 40

قال الله الحكيم : (خلق كل شى ء فقدره تقديرا) ⁽¹⁾
“خداوند هر چيزى را به قدر و اندازه معين فرمود".
امام صادق عليه السلام : فى قضاء الله كل خيرللمؤ من ⁽²⁾
“در همه قضاء و قدر براى مؤ من خير و خوبى نهاده شده است” .

شرح كوتاه :
مسئله قضاء و قدر و اعتقاد به آن از مسائل كلامى است و بسيار پيچيده است كه تفهيم و وجدان واقعى آن كار هركس نيست .
مؤ من بداند خدا هر تقدير براى او كرده است از فقر و غنا و موت و حيوة و سلامتى و مرض و… همه خير اوست .
چون خداوند حكيم است و مصالح عباد را مى داند هر تقديرى كه مى كند براى بنده اصلح است .
اگر ايمان به مصلحت و حكمت الهى آورده شود، حزن از دل بيرون رود، فرح و سرور در زندگى آيد، و غم روزى خورده نمى شود و حتى نقشه اى و تدبيرى كشيده نمى شود تا دچار مسائل شيطانى شود.

………………………………………………………………..

(1)فرقان/2

(2)بحارالانوار 152/71

امام علی علیه السلام

عَلّّموا صبیانَکُم عِلمَنا ما ینفَعُهُمُ اللهُ بِهِ لا تَغلِب عَلَیهِمُ المُرجئَةُ بِرَأیِها

به کودکانتان دانش ما را- آنچه  را خداوند سودمندشان قرار داده است- یاد دهید

تا مر جئه (فرقه ای بودند که انحرافاتی در عقیده داشتند)

با اندیشه شان بر آنان چیره نشوند.

خصال، ج ، ص 614، ح 10 به نقل از چهل حدیث تربیت کودک و نوجوان/ عبدالرحیم موگهی/ ص 32

امام سجاد علیه السلام

أشَدُّ ساعاتِ ابْنِ آدَم ثَلاثُ ساعاتٍ:

السّاعَةُ الَّتی یُعایِنُ فیها مَلَكَ الْمَوْتِ،

وَ السّاعَةُ ‏الَّتی یَقُومُ فیها مِنْ قَبْرِهِ،

وَ السَّاعَةُ الَّتی یَقِفُ فیها بَیْنَ یَدَیِ اللّه تَبارَكَ وَ تَعالی،

فَإمّا الْجَنَّةُ وَ إمّا إلَی ‏النّارِ

مشكل‌ترین و سخت‌ترین لحظات و ساعات دوران‌ها برای انسان،

سه مرحله است

‏ آن موقعی كه عزرائیل بر بالین انسان وارد می‌شود و می‌خواهد جان او را برگیرد.

‏ آن هنگامی كه از درون قبر زنده می‌شود و در صحرای محشر به پامی خیزد.

‏ آن زمانی كه در پیشگاه خداوند متعال - جهت حساب و كتاب و بررسی اعمال - قرار می‌گیرد و

نمی‌داند

‏راهی بهشت و نعمت‌های جاوید می‌شود و یا راهی دوزخ و عذاب دردناك خواهد شد.‏

بحار الا نوار: ج 6، ص 159، ح 19، به نقل از خصال شیخ صدوق.

امام حسین علیه السلام

لا یَنبَغی لِنفسٍ مُومنةٍ تَری مَن یَعصِی اللهَ فَلاتُنکِرُ

برای مومن شایسته نیست که

ببیند کسی خدا را معصیت می کند و از آن جلوگیری و نهی نکند.

کنز العمال ج 3 ص 85/ به نقل از گهرهای حسینی ص 77

امام صادق علیه السلام
یا شیعَهَ آل مُحمّد! اِنَّهُ لَیسَ منّا
مَن لَم یَملِک نَفسَهُ عِندَ الغَضَبِ و
لَم یُحسِن صُحبَةَ من صَحِبَهُ و
مُرافَقَةَ مَن رافَقَهُ و
مُصالَحَهُ و مُخالَفَهُ
ای شیعه آل محمد! همانا، کسی که
هنگام غضب مالک نفسش نباشد و
با همنشین خوش رفتاری نکند و
با رفیق خوش رفتار نباشد و
با آشتی کنندگان مصالحه خوب  نکند و با مخالف مخالفت درستی نداشته باشد
از ما نیست.
تحف العقول: 38/ به نقل از چهل حدیث شیعه/ محمود شریفی/ ص 45

امام علی علیه السلام

فی القرآن

نَبَأُ ما قَبلَکُم و خَبَرُ ما بَعدَکُم وَ حُکمُ ما بَینَکُم

تاریخ گذشتگان و آیندگان و برنامه زندگی شما

در قرآن است.

بحار الانوار ج 92 ص 32/ به نقل از چهل حدیث قرآن ص 26/محمود شریفی

حضرت فاطمه علیها سلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم روایت می کند که:
شش چیز از مروت است
سه تای آن در حضر و سه تای دیگر در سفر
آن سه که در حضر است
تلاوت قرآن، آباد کردن مساجد و معاشرت کردن با برادران دینی برای خدا
اما آن سه که در سفر است
بخشیدن توشه، حسن خلق و مزاح در غیر معصیت خدا
دردانه رسالت/ محمد رحمتی شهرضا/ ص 106

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم

انَّ اَحَبَّکُم الیَّ و اقرَبَکُم منّی یومَ القیامه مجلسا

احسَنُکُم خُلُقا و اشَدُّکم تواضُعا

در روز قیامت کسی نزد من محبوب تر و جایگاهش به من نزدیک تر است که

اخلاقش نیکوتر و تواضعش بیشتر باشد.

چهل حدیث حسن خلق/جواد محدثی/ ص 18

امام علی علیه السلام:

المومن یُعافُ الَّهوَ و یألِفُ الجدَّ

مومن از لهو بیزار است و جدیت را دوست می دارد.

یکی از مصادیق بارز و آشکار لهو و لعب آلات موسیقی است که مومن وقت عزیز خود را با گوش دادن به ساز و آواز تلف نمی کند.

نُت شیاطین/ ولی فاطمی/ ص 32

امام رضا علیه السلام

ان الصمت باب من ابواب الحکمه

سکوت دری از درهای حکمت است.

کافی/ ج 2/ ص 113

امام سجاد علیه السلام

«إِنَّ الْمَعْرِفَةَ وَ کَمالَ دینِ الْمُسْلِمِ

تَرْکُهُ الْکَلامَ فیما لا یَعْنیهِ

وَ قِلَّةُ مِرائِهِ

وَ حِلْمُهُ وَ صَبْرُهُ وَ حُسْنُ خُلْقِهِ

معرفت و کمال دیانت مسلمان،

ترکِ کلام بى فایده و

کم جدل کردن،

و حلم و صبر و خوشخویى اوست.

قال رسول الله:

ای علی(علیه السلام)

هر آنکه به مبارزه و کشتن تو برخیزد ، با من نبرد کرده و به کشتن من اقدام کرده است؛

هر کسی دوستدار تو باشد، دوستدار من است؛

و هرآنکه دشمن تو باشد، دشمن من است.

خمیر مایه آفرینش من و تو یکی است؛

خدای سبحان هر دوی ما را برگزیده،

مرا به نبوت و تو را به امامت؛

هر آنکه امامت تو را انکار کند، نبوت مرا منکر گشته

عیون اخبار الرضا. ج 1. باب 28. ص 297. ح 53 (به نقل از کتاب منشور نینوا/ مجید حیدری فر/ ص 93)

امام صادق علیه السلام:

کسی که تو را امین خود دانست امانتش را به او رد کن و

کسی که به تو خیانت کرد به او خیانت مکن.

امام صادق علیه السلام:

یا شیعَه آلِ محمد:

اِعلَموا اَنَّهُ لَیسَ مِنّا مَن

لَم یَملِکُ نَفسَهُ عِندَ غَضَبِهِ وَ

مَن لَم یُحسِن صُحبَهَ مَن صَحِبَهُ

ای پیروان آل محمد!

بدانید که هر کس هنگام خشمش خود را کنترل نکند و

با کسانی که هم نشینی می کند خوش رفتاری نکند

از ما نیست!

قال رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم:

اکثرُ ما تَلِجُ به امتی الجنَّه:

تقوُی الله و حُسنَ الخَلق

بیشترین چیزی که امت من به سبب آن به بهشت می روند،

تقوای خدا و حسن خلق است

بحار الانوار/ ج 68/  ص75

امام صادق علیه السلام

مَن شَهِدَ اَن لا اله الا الله مُخلِصاً وَجَبَت لهُ الجَنّه

اذا کانَ یومُ القیامهِ و جَمَعَ الله الاوَّلین و الاخِرین فَتُسلَبُ لا اله الا الله مِنهُم الا من کان هذا الامر

هر آن کس که به کلمه لا اله الا الله مخلصانه شهادت دهد

بهشت بر او واجب است

و فقط کسانی در قیامت توفیق گفتن آن را پیدا می کنند

که اهل ولایت خاندان پاک رسالت باشند

کافی/ ج 2/ ص 520 به نقل از منشور نینوا

حدیثی از امام صادق علیه السلام درباره معصیت و پذیرش اعمال
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) به نقل از حدیثی از امام صادق علیه السلام می فرمودند
برای اینکه بدانید اعمالی را که انجام می دهید مورد قبول خداوند قرار می گیرد یا نه ببینید بعد از هر عمل چه کاری را انجام می دهید :
۱- الطاعه بعد الطاعه دلیل علی قبول الطاعه ؛
اگر طاعت پشت طاعت انجام می دهید دلیلی بر مورد قبول قرار گرفتن طاعت های شماست.
۲- الطاعه بعد المعصیه دلیل علی غفران المعصیه ؛
اگر بعد از معصیت و گناه ، طاعتی انجام می دهید دلیلی بر بخشیده شدن آن معصیت است.
۳- المعصیه بعد الطاعه دلیل علی رد الطاعه ؛
اگر بعد از طاعتی ، گناه و معصیتی انجام دهید ، دلیلی بر عدم پذیرش و رد شدن آن طاعت شماست.
۴- المعصیه بعد المعصیه دلیل علی خذلان العبد ؛
اگر همینطور گناه و معصیت پشت گناه و معصیت انجام شود ، وای به حال آن بنده که در زیانکاری بس وحشتناکی است.

امام حسین (علیه السلام)

مَن لَبسَ ثَوباً یُشهِرُهُ 

کَساهُ الله یَومَ القیامة ثَوباً مِنَ النار

کسی که لباسی بپوشد که او را مشهور (و انگشت نما ) کند،

خداوند در روز قیامت لباسی از آتش بر او خواهد پوشاند.

فروع کافی/ ج 6/ ص 445

قال الله الحكيم : (و اعبد ربك حتى ياتيك اليقين ) (حجر: آيه 99)
: بندگى و پرستش كن خداى ترا تا يقين بر تو فرا رسد.
قال رسول الله صلى الله عليه و آله : اقل ما اوتيتم اليقين و عزيمة الصبر : كمترين چيزى كه به شما داده شده است ، يقين و قوه است .(جامع السعادات 1/119)
شرح كوتاه :
رتبه و درجات انبياء با هم فرق مى كرد، آنهم به خاطر داشتن مراتب يقين بوده است چنانكه به پيامبر عرض كردند حضرت عيسى روى آب راه مى رفت ! پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: (اگر حضرت عيسى يقينش ‍ بيشتر بود روى هوا راه مى رفت .!)
مومنان در قوت و ضعف يقين با هم متفاوت و آنكه يقينش قوى باشد هر حول و قوه اى را از خدا مى داند و بر انجام طاعات از ظاهر و باطن مستقيم و كوشاست ، و زيادتى و كمى ، مدح و ذم ، عزت و ذلت ظاهرى برايش ‍ مساوى است .
و آنان كه داراى ضعف يقين هستند، پيوسته دلشان به اسباب دنيا وابسته و از عادات عرفى پيروى و حرفهاى مردم را معيار قرار مى دهند، و دائما در كارهاى دنيوى به تلاش و جمع زر و زور و رياست مشغول مى باشند .(تذكرة الحقايق ترجمه مصباح الشريعه از نگارنده ص87 )

امام حسین (علیه السلام)

لولا ثَلاثَةُ ما وَضَعَ ابنُ آدَمَ راسَهُ لِشیءٍ

الفقرُ و المرَضُ وَ الموتُ

اگر سه چیز نبود انسان در مقابل هیچ چیز سر فرود نمی آورد:

فقر و تنگدستی ، بیماری، مرگ

امام رضا (علیه السلام)

اِیّاکُم و مُشاجَرَهَ النّاسِ فَانَّها تُظهِرَ الغِرَّه و تُدفِنُ العزَّهَ

از مشاجره با مردم بپرهیزیدزیرا

مشاجره

عیوب نهفته را آشکار می سازد و

عزت را از بین می برد.

مسند الامام الرضا/ ج 1 / 274

امام رضا (علیه السلام)

اِعلَم اَنَّه لا وَرَعَ اَنفَعُ مِن تَجَنُّبِ مَحارِمِ الله وَ

الکَفِّ عَن اَذَی المؤمن

هیچ خویشتنداریی سودمندتر از دوری از حرام

و پرهیز از آزار مومنان نیست
فقه الرضا / ص 356

امام حسین (علیه السلام)
ایّاکَ وَ ما تَعتَذِرُ مِنهُ،

فَانّ المومنَ لایُسی ءُ وَ لایَعتَذِرُ

وَ المُنافقَ کُلُّ یَومٍ یُسی ءُ و یَعتَذِرُ
از آنچه موجب عذرخواهی می شود بپرهیز،

زیرا مومن بد نمی کند، عذر خواهی هم نمی کند 

ولی منافق هر روز بد می کند و بعد عذر خواهی می کند.

                                                                                                      (تحف العقول، ص 177)

 امام حسین علیه السلام 

من حاول اَمرا بمعصیة الله کان اَفوت لما یرجو و اَسرع لما یحذر.

کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ،

دیرتر به آروزیش می رسد و

زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود .

(بحارالانوار،ج78،ص120)

امام حسین علیه السلام 

لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق

رستگـار نمی گردند مـردمـى که

خشنـودى مخلـوق را

در مقـابل غضب خـالق

خریدنـد

(تاریخ طبرى،ص 1،ص 239)

امام علی عليه السلام

 كم من صائم ليس له من صيامه الا الجوع و الظما

و كم من قائم ليس له من قيامه الا السهر و العناء.

 چه بسا روزه‏دارى كه از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏اى ندارد

 و چه بسا شب زنده‏دارى كه از نمازش جز بيخوابى و سختى سودى نمى‏برد.

 نهج البلاغه، حكمت 145

امامُ الْعَسْكَرى(عليه السلام)

«بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ أَقْرَبُ إِلَى اسْمِ اللّهِ الاَْعْظَمِ

مِنْ سَوادِ الْعَيْنِ إِلى بَياضِها.»

«بسم اللّه الرّحمن الرّحيم» به اسم اعظم خدا،

از سياهى چشم به سفيدى اش نزديكتر است

 قال الصادق ( عليه السلام)

 من صام لله عزوجل يوما فى شدة الحر فاصابه ظما و كل الله به الف ملك يمسحون وجهه و يبشرونه حتى اذا افطر.

 هر كس كه در روز بسيار گرم براى خدا روزه بگيرد و تشنه شود

 خداوند هزار فرشته را مى‏گمارد تا دست‏به چهره او بكشند و او را بشارت دهند تا هنگامى كه افطار كند.

 الكافى، ج 4 ص 64 ح 8; بحار الانوار ج 93 ص 247

الاِْمامُ الْعَسْكَرى(عليه السلام)

حُبُّ الاَْبْرارِ لِلاَْبْرارِ ثَوابٌ لِلاَْبْرارِ،

وَ حُبُّ الْفُجّارِ لِلاَْبْرارِ فَضيلَةٌ لِلاَْبْرارِ،

وَ بُغْضُ الْفُجّارِ لِلاَْبْرارِ زَيْنٌ لِلاَْبْرارِ،

 وَ بُغْضُ الاَْبْرارِ لِلْفُجّارِ خِزْىٌ عَلَى الْفُجّارِ

دوستى نيكان به نيكان، ثوابست براى نيكان.

 و دوستى بدان به نيكان، فضيلت است براى نيكان.

و دشمنى بدان با نيكان، زينت است براى نيكان.

و دشمنى نيكان با بدان، رسوايى است براى بدان

الاِْمامُ الْعَسْكَرى(عليه السلام)

إِنَّكُمْ فى آجال مَنْقُوصَة

وَ أَيّام مَعْدُودَة

وَ الْمَوْتُ يَأْتى بَغْتَةً،

مَنْ يَزْرَعْ خَيْرًا يَحْصِدُ غِبْطَةً

وَ مَنْ يَزْرَعْ شَرًّا يَحْصِدُ نِدامَةً،

لِكُلِّ زارِع ما زَرَعَ لا يُسْبَقُ بَطىءٌ بِحَظِّهِ،

 وَ لا يُدْرِكُ حَريصٌ ما لَمْ يُقَدَّرُ لَهُ،

 مَنْ أُعْطِىَ خَيْرًا فَاللّهُ أَعْطاهُ،

وَ مَنْ وُقِىَ شَرًّا فَاللّهُ وَقاهُ.»:

شما عمر كاهنده

و روزهاى برشمرده اى داريد،

و مرگ به ناگهان مىآيد،

 هر كس تخم خيرى بكارد به خوشى بِدْرَوَد،

 و هر كس تخم شرّى بكارد به پشيمانى بِدْرَوَد.

 هر كه هر چه بكارد همان براى اوست.

كُندكار را بهره از دست نرود

و آزمند آنچه را مقدرّش نيست در نيابد،

 هر كه به خيرى رسد خدايش داده،

و هر كه از شرّى رهد خدايش رهانده.

امام موسي كاظم(علیه السلام) مي فرمايند:

تَفَقَّهوا في دينِ الله

فإنَّ الفقه مفتاحُ البَصيرة،و تَمامُ العِبادة و السّببُ إلي المنازل الرفيعة

و الرُّتبِ الجَليلة في الدين و الدنيا،

و فَضلُ الفَقيه علي العابد كَفَضلِ الشمسِ علي الكواكب

و مَن لَم يَتَفَقَّه في دينهِ لَم يَرضَ اللهُ لهُ عملاً.

 در دين خدا ،دنبال فهم عميق باشيد،

زيرا فهم عميق در دين،كليد بصيرت و كمال عبادت و سبب تحصيل مقام هاي والا و مراتب شكوهمند در اموردين ودنياست.

و برتري فقيه بر عابد ،مانند آفتاب است بر كواكب،و

كسي كه در دينش فهم ِعميق نجويد ،خداوند هيچ عملي را از او نپسندد.

 تحف العقول ص410

قال الامام موسی بن جعفر (ع) :

« علومی را که مردم به آن نیاز دارند در چهار چیز یافتم :

1- اول اینکه خدای خودت را بشناسی .

2- بشناسی که خداوند با تو چه کار کرده است .

3- بشناسی که خداوند چه چیزی از تو می خواهد .

4- و بشناسی که چه چیزی تو را از دینت خارج می کند . »

امام هادی (علیه السلام)

لا تَعْدُ وَ لا تَجْعَلْ لِلاَْيّامِ صُنْعًا فى حُكْمِاللّهِ: 

از حدّ خود تجاوز نكن و براى روزگار هيچ اثرى در حكم خدا قرار نده.

امام هادی (علیه السلام)

اُذکُرمَصرَعُکَ بَینَ یَدَی اَهلِکَ فَلا طَبیبٌ یَمنَعُکَ وَ لا حَبیبَ یَنفَعُکَ

یاد کن وقتی را که بر زمین مقابل اهل خود افکنده شده ای

پس طبیبی نیست که تو را از مردن منع کند و

 نه دوستی که تو را در آن حال نفع رساند.

امام هادی (علیه السلام)

الدُّنیا سُوقٌ رَبِحَ فیها قَومٌ و خَسِرَ آخَرُون

دنیا بازاری است که عده ای در آن سود برند و عده ای هم زیان نمایند.

امام علی علیه السلام فرمودند:

لا غِنَی كَالعَقلِ، و لا فَقْرَ كَالجَهلِ، و لا میراثَ كَالاَدَب و لا ظَهیرَ كَالمُشاوَرَه

هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.

(تحف العقول ص89)

 حضرت فاطمه (سلام ا.. علیها )

 ایشان از رسول خدا روایت می کنند که:

شش چیز از مروّت است ،

 سه تای آن از در حَضَر و سه تای  دیگر در سفر.

آن سه که در حَضَر است:

تلاوت قرآن

آباد کردن مساجد و

معاشرت کردن با برادران دینی برای خدا،

اما آن سه که در سفر است

بخشیدن توشه،

حسن خلق و

مزاح در غیر معصیت خداوند.

امام حسن عسکری (علیه السلام)

«أَلتَّواضُعُ نِعْمَةٌ لا يُحْسَدُ عَلَيْها.»

تواضع و فروتنى، نعمتى است كه بر آن حسد نبرند.

 الاِْمامُ الْعَسْكَرى(عليه السلام)

إِنَّكُمْ فى آجال مَنْقُوصَة وَ أَيّام مَعْدُودَة وَ الْمَوْتُ يَأْتى بَغْتَةً،

مَنْ يَزْرَعْ خَيْرًا يَحْصِدُ غِبْطَةً وَ مَنْ يَزْرَعْ شَرًّا يَحْصِدُ نِدامَةً،

لِكُلِّ زارِع ما زَرَعَ لا يُسْبَقُ بَطىءٌ بِحَظِّهِ، وَ لا يُدْرِكُ حَريصٌ ما لَمْ يُقَدَّرُ لَهُ،

 مَنْ أُعْطِىَ خَيْرًا فَاللّهُ أَعْطاهُ، وَ مَنْ وُقِىَ شَرًّا فَاللّهُ وَقاهُ

شما عمر كاهنده و روزهاى برشمرده اى داريد، و مرگ به ناگهان می آید،

 هر كس تخم خيرى بكارد به خوشى بِدْرَوَد،

و هر كس تخم شرّى بكارد به پشيمانى بِدْرَوَد.

 هر كه هر چه بكارد همان براى اوست.

كُندكار را بهره از دست نرود و آزمند آنچه را مقدرّش نيست در نيابد،

هر كه به خيرى رسد خدايش داده، و هر كه از شرّى رهد خدايش رهانده.

امام حسن عسکری علیه السلام

لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ.

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت،

 زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

حضرت فاطمه(س) مي‌فرمايند:

آن لحظه‌اي كه زن در خانه‌ي خود مي‌ماند- و به امور تربيت فرزند مي‌پردازد- به خدا نزديك‌تر است.

 (بحارالانوار/43/92)

آن‌گاه كه زن جامه‌ي تقوي پوشد
در تربيت صحيح طفلش كوشد
در سايه‌ي قرب خالق بي‌همتاست
از خانه‌ي او چشمه‌ي هستي جوشد

حضرت فاطمه عليها السلام :

يا اءبَا الحَسَن ، إ نّى لا سْتَحى مِنْ إ لهى اءنْ اءكَلِّفَ نَفْسَكَ مالاتَقْدِرُ عَلَيْهِ.

خطاب به همسرش اميرالمؤ منين علىّ عليه السلام فرمود:

من از خداى خود شرم دارم كه از تو چيزى را در خواست نمايم و

تو توان تهيه آن را نداشته باشى

(آیا به راستی الگوی زنان امروز ما حضرت فاطمه علیها السلام می باشند؟! )

امام هادي (عليه السلام)

«مَن رَضِيَ عَن نَفسِهِ كَثُرَ السّاخِطوُنَ عَلَيهِ

هر كه راضي و خوشنود شد از خود و پسنديد خود را بسيار شود خشمناكان بر او.»

امام هادي (عليه السلام)

«اَلمَقاديرُ تُريكَ مَا لَا يَخطُرُ بِبَالِكَ

مقدّرات و چيزهايي كه تقدير شده بنماياند به تو چيزهايي را كه به دل تو خطور نكرده بود.»

حضرت فاطمه عليها السلام :

الْزَمْ رِجْلَها، فَإ نَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ اءقْدامِها، و الْزَمْ رِجْلَها فَثَمَّ الْجَنَّةَ

فرمود: هميشه در خدمت مادر و پاى بند او باش ، چون بهشت زير پاى مادران است ؛ و نتيجه آن نعمت هاى بهشتى خواهد بود

وابستگى و خوارى

قالَ الاِْمامُ الْعَسْكَرى(عليه السلام):

«ما أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ.»:

 تلاش براى رزق مقدّر

قالَ الاِْمامُ الْعَسْكَرى(عليه السلام):

«لا يَشْغَلْكَ رِزْقٌ مَضْمُونٌ عَنْ عَمَل مَفْرُوض.»:

رزق و روزىِ ضمانت شده، تو را از كار واجب باز ندارد.

امام حسن عسکری (علیه السلام)

«لا تُمارِ فَيَذْهَبَ بَهاؤُكَ وَ لا تُمازِحْ فَيُجْتَرَأَ عَلَيْكَ.»

جدال مكن كه ارزشت می رود  و شوخى مكن كه بر تو دلير شوند.

ويژگى هاى شيعيان

امام حسن عسگری (علیه السلام):

«شيعَتُنا الْفِئَـةُ النّاجِيَةُ وَالْفِرْقَةُ الزّاكِيَةُ صارُوا لَنا رادِئًا وَصَوْنًا وَ عَلَى الظَّلَمَةِ أَلَبًّا وَ عَوْنًا سَيَفْجُرُ لَهُمْ يَنابيعُ الْحَيَوانِ بَعْدَ لَظْىِ مُجْتَمَعِ النِّيرانِ أَمامَ الرَّوْضَةِ.»

پيروان ما، گروه هاى نجات يابنده و فرقه هاى پاكى هستند كه حافظان [آيين] مايند، و ايشان در مقابل ستمكاران، سپر و كمك كار ما [هستند]. به زودى چشمه هاى حيات [منجىِ بشريّت] بعد از گدازه توده هاى آتش! پيش از ظهور براى آنان خواهد جوشيد.

  امام علی (علیه السلام): 

لایَقِلُّ عَمَلَ مَعَ التَّقوی ، وَ کیفَ یَقِلُّ ما یُتَقَبَّلُ

هیچ کاری با تقوا اندک نیست . و چگونه اندک باشد آنچه که پذیرفته شود.

(نهج البلاغه /حکمت 95)

امام علی (علیه السلام):

اوضَعُ العلمِ ما وُقِفَ علی الِّسانِ و اَرفَعُهُ ما ظَهَرَ فی الجوارح

بی ارزشترین دانش ، دانشی است که برسر  زبان است و برترین علم ، علمی است که در اعضا و جوارح آشکار است.

نهج البلاغه / حکمت 92

امام صادق (علیه السلام):

مَن حَسُنَت نیَّتَه زیدَ رِزقِه

هر که خوش نیت باشد روزیش زیاد می شود.

امام حسین (علیه السلام):

الهی تَرَدُّدی فی الاثارِ یوجِبُ بُعدَ المَزارِ فَاجمَعنی علیک بِخِدمتٍ تُوصِلُنی الَیک

بارالها

سرگرم شدنم به نشانه ها و آثار موجب دوری از دیدار (تو) می شود ،

 پس تمام قوای مرا متوجه خدمتی کن  که مرا به تو برساند.

امام صادق (علیه السلام):

 اُدعُ وَ لا تَقُل اِنَّ الاَمرَ قَد فُرِغَ مِنهُ اِنَّ عِندَالله (عزَّوَجَلَّ) مَنزِلَةً لا تَنالُ اِلاّ بِمسئلةٍ

دعا کن و مگو کار از کار گذشته (و آنچه مقدر شده همان می شود)

 همانا نزد خدا وند عز و جل مقام و منزلتی است که جز با دعا و درخواست به دست نمی آید.                                                       کافی / ج 2 / ص 466

امام رضا (علیه السلام):

هر که با وجود دوری راه زیارتم کند ،

در سه جای هولناک نزد او آیم تا او را نجات دهم:

هنگامی که نامه های اعمال به سوی افراد آورده شود ،

هنگام عبور از پل صراط ،

هنگام بررسی اعمال در دادگاه عدل الهی و در کنار میزان سنجش اعمال.

(عیون اخبار الرضا2/626 – امالی صدوق ، ص 121)

 پیامبر گرامی اسلام می فرمایند:

تکریم پیران مسلمان ، تعظیم خداوند است.

قال الصادق(علیه السلام) :

اَنَّ فَضلَ الوَقتِ الاَوَّلِ عَلَی الاخِرِ کَفَضلِ الاخِرَةِ عَلَی الدُّنیَا.

برتری نماز اول وقت بر نماز آخر وقت مانند برتری آخرت است بر دنیا.