الاِْمامُ الْعَسْكَرى(عليه السلام)

إِنَّكُمْ فى آجال مَنْقُوصَة

وَ أَيّام مَعْدُودَة

وَ الْمَوْتُ يَأْتى بَغْتَةً،

مَنْ يَزْرَعْ خَيْرًا يَحْصِدُ غِبْطَةً

وَ مَنْ يَزْرَعْ شَرًّا يَحْصِدُ نِدامَةً،

لِكُلِّ زارِع ما زَرَعَ لا يُسْبَقُ بَطىءٌ بِحَظِّهِ،

 وَ لا يُدْرِكُ حَريصٌ ما لَمْ يُقَدَّرُ لَهُ،

 مَنْ أُعْطِىَ خَيْرًا فَاللّهُ أَعْطاهُ،

وَ مَنْ وُقِىَ شَرًّا فَاللّهُ وَقاهُ.»:

شما عمر كاهنده

و روزهاى برشمرده اى داريد،

و مرگ به ناگهان مىآيد،

 هر كس تخم خيرى بكارد به خوشى بِدْرَوَد،

 و هر كس تخم شرّى بكارد به پشيمانى بِدْرَوَد.

 هر كه هر چه بكارد همان براى اوست.

كُندكار را بهره از دست نرود

و آزمند آنچه را مقدرّش نيست در نيابد،

 هر كه به خيرى رسد خدايش داده،

و هر كه از شرّى رهد خدايش رهانده.