اهمیت ورزش در اسلام
اسلام برای برطرف کردن خستگی و ایجاد نشاط،راه های مناسب و سالمی را به ما ارائه کرده است. ما را به سیر و سفر، ورزش و شنا،کارهای متنوع و مفید،دید و بازدید،گفتگوهای علمی و انتقال تجربه،رابطه با فرهیختگان و مهم تر از همه ارتباط با آفریدگار هستی و یاد او تنها آرامش بخش دلهاست،سفارش کرده است.
ورزش هدفمند مورد توجه پیشوایان دین اسلام بوده و هست. ورزشی که باعث تقویت قدرت جسمانی انسان شود و یا او را در جهت مبارزه با دشمنان دین یاری کند(مانند تیر اندازی و سوارکاری) در دین مبین اسلام بیشتر موردتوجه است. قرآن کریم به مناسبت های مختلف قدرت جسمانی را یکی از مشخصه های انسان های برگزیده اعلام می فرماید.به عنوان مثال علت انتخاب طالوت به فرماندهی و رهبری عده ای از بنی اسرائیل قدرت علمی و جسمی او عنوان شده است.
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:«مومنی که قوی و نیرومند باشد، در نظر من از مومنی که ضعیف باشد،بهتر و دوست داشتنی تر است.»
امام صادق (علیه السلام) در روایتی می فرمایند:«از تنگ حوصلگی و تن آسایی بپرهیز،که این دو کلید هر بدی است،زیرا آنکه تنبل و تن آسای باشد هیچ حقی را ادا نمی کند،و آنکه بی حوصله باشد هیچ حقی را بر نمی تابد.»
البته همانطور که در مسئله ورزش انسان جسمی نیرومند پیدا خواهد کرد،به همان اندازه باید به روح خویش نیز حساس باشد و آنرا نیز ورزیده نموده و پرورش نماید. امام زین العابدین(علیه السلام) در روایتی نورانی فرمودند: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بر گروهی گذشت که سنگی را بلند می کردند.(ورزش وزنه برداری)حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) به آنان فرمودند:«این چه کاری است؟» گفتند: با این کار،نیرومندترین و محکم ترین افراد بین خود را می شناسیم. حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:«آیا به شما خبر دهم که محکم ترین و نیرومندترین شما کیست؟ گفتند: بلی،ای پیامبرخدا! حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:«محکم ترین و نیرومندترین شما،کسی است که هرگاه خشنود شود،خشنودی اش او را به گناه و باطل نکشاند،و هر گاه خشمگین شود،خشمش او را از سخن حق،بیرون نراند،و هرگاه به قدرت رسید،به کار غیر حق دست نزند.»
فاطمه عصار زاده / طلبه پایه پنجم