با رهنمود مولایمان علی(ع) به قرآن بنگریم!
وَ تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ أَحْسَنُ الْحَدِيثِ
قرآن را فرا گيريد كه نيكوتر سخن است.
وَ تَفَقَّهُوا فِيهِ فَإِنَّهُ رَبِيعُ الْقُلُوبِ
و در ژرفايش بينديشد كه قلبها را بهاران است.
وَ اسْتَشْفُوا بِنُورِهِ فَإِنَّهُ شِفَاءُ الصُّدُورِ
و از پرتوش درمان جوييد كه بيماريهاى درون را درمان است.
وَ أَحْسِنُوا تِلَاوَتَهُ فَإِنَّهُ أَنْفَعُ الْقَصَصِ
و سرانجام آن را نيكو تلاوت كنيد كه زيباترين داستان است.
وَ إِنَّ الْعَالِمَ الْعَامِلَ بِغَيْرِ عِلْمِهِ كَالْجَاهِلِ الْحَائِرِ الَّذِي لَا يَسْتَفِيقُ مِنْ جَهْلِهِ
آرى، آن عالمى كه بر خلاف علم خود عمل مىكند، چونان نادان حيرت زدهاى باشد كه هيچ گاه از خواب جهل بيدار نگردد.
بَلِ الْحُجَّةُ عَلَيْهِ أَعْظَمُ
بلكه برهان محكوميت او، بزرگتر
وَ الْحَسْرَةُ لَهُ أَلْزَمُ
و افسوسش گريبانگيرتر است!
وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَلْوَمُ
و او در محضر الهى، مورد سرزنش بيشتر
صبحى صالح، خطبه 110، ، صفحه ى 164
پس به این فرمان های حیات بخش مولایمان عمل کنیم:
1 - ابتدا در پی یادگیری قرآن باشیم.
2 - پس از یادگیری؛ در آیات نورانی الهی بیندیشیم. اندیشه ای که بهار تازه ای در دلهای ما بیافریند.
3 - شفای بیماریهای روحی و روانی و اخلاقی و رفتاری خویش را در این اندیشه ها بجوئیم.
4 - تلاوتی دل انگیز را از آن انجام دهیم، تا آیات الهی بردل و جانمان بنشیند و قلب و روحمان را تسخیر نماید.
5 - از همه مهمتر؛ عمل به فرامین آن را، پراهمیت ترین مسئله زندگی خویش قرار دهیم و عمل به اندیشه قرآنی را اولین و جدی ترین کار خویش بدانیم. زیرا کسی که این حقایق هستی بخش را بفهمد و عمل نکند؛ به بدترین افسوسها گرفتار خواهد شد و…