سپاس خدای را

که به محمد پیغمبرش-صل الله علیه وآله وسلم-برما منت نهاد(اورا به ما ارزانی داشت).

منتی که امت های گذشته و مردم پیش از ما از آن بی بهره بودند.…

بار خدایا درود فرست بر محمد(ص)که

 بر وحی و پیغام تو درستکار بود و

 برگزیده ی تو از آفریدگانت و

دوست تو از بندگانت و

پیشوای رحمت ومهربانی و

پیش آهنگ خیر ونیکی و کلید برکت است….و

در راه تو با دورترین دوستی کرد و

 درباره ی تو بانزدیکترین(خویشاوندان)دشمنی نمود….

تا امر و فرمان تو آشکار شد و کلمه ات (دعوت به اسلام) بلند گردید

 هرچند مشرکین کراهت داشتند….

بار خدایا به رنجی که آن حضرت درباره ی (دین)تو کشید او را

به بالاترین درجه ومقام بهشت خود برآور….

ای انجام دهنده ی وعده و ای وفا کننده ی گفتار…

به راستی که تو صاحب احسان ونیکی بزرگ می باشی….

صحیفه سجادیه/ دعای دوم